Beautiful People

Ik kom steeds meer tot het besef dat er zoveel mensen zijn die ik 

nooit zal ontmoeten. En ik ervaar steeds meer dat er zoveel mensen eenzaam zijn, veel meer dan ik ooit had kunnen vermoeden. Ook ziek zijn maakt eenzaam en is volgens mij onnodig. 

Op een zeker moment beland je op een punt waarop het moeilijk is de ander duidelijk te maken wat je voelt, wat je bedoelt te zeggen met die ene zin of juist met dat ene moment van zwijgen. Aan de andere kant ben ik juist zoveel mooie mensen tegengekomen door mijn bijzondere situatie, daar ben ik dan weer zo dankbaar voor.

Soms waren we totale vreemden voor elkaar tot het moment dat we elkaar tegenkwamen. Doordat we ons beiden openstelde ontstond er een mooi gesprek. Het idee dat we elkaar waren misgelopen, vind ik moeilijk. 

Hoe vaak komt het voor dat dezelfde mensen elkaar jarenlang tegenkomen, maar niets betekenen voor elkaar.

Dikwijls omdat we ook niet weten van elkaar hoe de ander zich voelt. 

Te moeilijk om open en kwetsbaar te zijn? Staat dat gelijk aan zwak zijn? Terwijl we juist mooie mensen worden als andere dat ook in ons toelaten. "je leven wordt niet bepaald door het verleden, maar hoe jij je toekomst ziet', is een gezegde wat me vaak bezighoudt. 

Het feit dat ik in de toekomst steeds minder kan betekenen voor een ander benauwd me.

Melanie zong in 1969 al dat ze graag ieder mooi mens dat ze herkent 

een button wil geven met daarop de tekst Beautiful People, waardoor we van elkaar weten dat we altijd iets betekenen voor elkaar.

Het maakt de wereld om ons heen mooier. We durven niet omdat het moeilijk is, het is moeilijk omdat we niet durven.

=========gelukkig bewust=💚💚==========