Een veld vol Madeliefjes

 Hallo Ellen,

Het is maandagmorgen 08.30 uur. Ik heb net het ontbijt op en alles keurig in potjes gedaan voor de wekelijkse kweek. Urine, ontlasting en mondspoeling, het wordt allemaal zo gewoon, alsof het zo hoort in het leven. Het bloed is naar het lab en ik hoop zo dat de waarde goed is om naar huis te gaan. Neutrofielen, daar gaat het om in mijn geval. Om naar huis te mogen moeten die 0,5 zijn. De arts heeft er 0.3 van gemaakt, als ik thuis maar heel voorzichtig ben. Het gaat tergend langzaam omhoog. 

0.15 0.17 0.19 en gisteren 0.24  Nu maar hopen dat het straks 0.3 is, dan is het eindelijk zover, 8 weken hier liggen is niet niks. De 2e ronde vraag ik internet aan, zodat je een beetje de wijde wereld in kan. Verder voel ik me "goed", snel moe, je denkt dat je heel veel kunt, dus niet. Ik kijk uit naar thuis, naar bloemen en dingen die hier niet mogen. Maar alles bij elkaar mag ik niet mopperen, het gaat goed.

Ellen Selder Berens

 Ik heb het alleen maar over mezelf Ellen, terwijl ik je wil bedanken voor je leuke volgeschreven kaart en het vers geplukte madeliefje. Inderdaad zal het fijn zijn om de zon en wind in mijn gezicht te voelen, als ik weer buiten kom. Ik hoop zo dat ik uiterlijk dinsdag thuis ben en dat verwacht ik ook. Voor mijn man is er dan ook even rust. Hij komt 's morgens en 's avonds naar het ziekenhuis en is met niets anders bezig. In 8 weken heeft hij wel 400 km gereden. Mijn kleinkinderen vinden het ook tijd dat Oma thuis komt.

Ellen, misschien kunnen we de 2e ronde e-mailen, ik weet niet of jij dat doet. Schrijven is ook gezellig. 

Heel veel groetjes, Ans