lichtpuntjes


© Ellen Selder Berens


verzamelaar

Ik ben een verzamelaar, al jaren.
Ik verzamel lichtpuntjes.
Als ik vind dat het weer tijd is voor een lichtpuntje, dan organiseer ik er een.
Een lichtpuntje voor mezelf, of voor anderen, waardoor de energie blijft stromen.
Ik noem het ook wel een buffertje, waarvoor ik positieve energie opsla die ik krijg om te gebruiken voor de momenten dat ik het nodig heb.
Energie die ik krijg in het contact met anderen of door creativiteit, 
wat voor mij werkt als het beste medicijn.
Zo is de cirkel weer rond, de cirkel of life.
Je moet een drive hebben om bezig te zijn, een doel om naar toe te leven, 
elke dag weer.
Dat hoeft geen groot doel te zijn, soms is het al prachtig om je doel voor die dag te halen, maar ook een doel op lange termijn is inspirerend en hoopvol.
Waarom zou je afwachten tot het naar je toekomt en zelf geen initiatief nemen als het wel binnen je mogelijkheid ligt?



vuurvliegjes 
Het mooie van lichtpuntjes is dat zij elkaar aantrekken. Net als vuurvliegjes, ze zwermen om elkaar heen waardoor het licht steeds groter wordt. Door zelf af en toe een lichtpuntje te zijn, word je ook weer benaderd door anderen. Een mooi voorbeeld van synchronisatie, het samenkomen van positieve energie.

In 2014 krijg een uitnodiging voor een groot interview met een mooie foto op de cover van Hematon het Magazine voor mensen met lymfeklierkanker.
Als ik mocht kiezen was ik natuurlijk liever Covergirl geweest voor de Playboy!
Maar de wegen die ik bewandel liggen niet vast, waardoor ik ergens anders uitkom dan ik vooraf in gedachten had.
Toch ben ik blij dat mijn verhaal verteld word, al blijft het een moeilijke opgave
om jaren lief en leed te bundelen in enkele pagina's.

interview Hematon Magazine
Uitgave 8 Voorjaar 2015


fragment uit het interview in de Hematon Magazine Voorjaar 2015

Hemiparese

Nadat er in 2014 blijkt dat er opnieuw uitzaaiingen zijn in het hersenvocht word ik behandeld met chemo. Dit wordt de tweede keer.
Hiervoor is er operatief, onder de huid van de schedel, een Ommayadrain geplaatst aan de rechterzijde van mijn schedel.
Dat is een klein kunststof kastje waar de chemo rechtstreeks in geplaatst word. 
Het werkt als een reservoir. Op deze manier kan de chemo direct zijn werk doen op de juiste plek.
Geen enkele operatie is zonder risico's, het plaatsen van deze drain kan een hersenvliesontsteking  teweeg brengen.
Wat vervolgens ook gebeurt.

Het is niet de eerste meningitis die ik doormaak.
Ik kom met een Hemiparese, (een gedeeltelijke verlamming) uit de operatie, ik kan me niet bewegen en heb afasie waardoor ik slecht praat.
Niet wetende of ik dat weer ooit zou kunnen. Deze onwetendheid maakt me gek en strijdbaar, ik moet weten hoe dit af gaat lopen voor mij, voor ons...
Na een week van hard oefenen met  de fysiotherapeut en Huib,  voel ik duizenden elektrische prikkelingen.
De verpleegkundige feliciteert me; ik krijg mijn gevoel weer terug! We kijken elkaar aan en voelen allebei hetzelfde, het komt goed, ook dit komt weer goed!

De weken erna oefen ik elke dag in het ziekenhuis met Huib en de fysiotherapeut.

Never change a winning team!
Als ik maar 2 stappen kan zetten dan probeer ik er 3 te zetten.
Uiteindelijk krijg ik de kracht volledig terug in mijn lichaam.
Ik ben dankbaar voor weer een nieuwe dag.



                                 --------------------------------gelukkig bewust---💗💗------


             Dankbare mensen hebben niet altijd het beste, 

                 ze maken het beste van wat ze hebben.

----------------





















Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Dank voor je reactie.

Groet,
Ellen