LOVE

De zin van het leven is zin hebben in het leven.
Er is niet een antwoord afdoende op de vraag; wat is de zin van het leven?

LOVE van Alexander Milov

In de afgelopen jaren heb ik mezelf deze vraag meerdere keren gesteld, iedereen geeft er een andere invulling aan.
Ooit raakte ik in een relatief korte periode zowel mijn baan als mijn gezondheid kwijt.
Ik kreeg er kanker voor terug.
Het was in de jaren die volgde niet alleen een fysieke strijd van overleven, maar ook een zware mentale strijd die ik moest voeren.
Toch staat dit in schril contrast met wat er nu gebeurt in Oekraine, het land dat word aangevallen door Rusland. Ik wil hier geen politiek verhaal afsteken, maar een betoog vanuit het hart.

Ik krijg met regelmaat de vraag: 

"Hoe bracht ik weer kleur en zin aan mijn leven nadat ik door ongeneeslijk kanker lang heb geleefd zonder perspectief, zonder toekomst?" 

Ik antwoord dan dat beeldende expressie, elke dag weer opnieuw bezig zijn om met mijn hoofd en handen te maken wat er leeft in mijn hart voor mij werkt als het beste medicijn. 

Dat kunst de essentie is van communicatie, dat kunst verbindt.

Daarnaast geloof ik ook dat het helpt om te denken in mogelijkheden en te blijven zoeken naar wat je waarden en mogelijkheden zijn.

Blijf jezelf doelen te stellen, hoe klein ook.

Niemand mag je de hoop ontnemen, hoop doet leven.

Elke dag zien we hartverscheurende taferelen op tv en in de media, dat inwoners van Oekraine niet alleen hun werk maar ook hun huis en haard kwijtraken van de een op het andere moment.  

Daarnaast nemen ze veelal ongewild afscheid van hun partner, vriend, vader van hun kinderen, omdat ze zich vaak moreel verplicht voelen om te gaan vechten voor hun land. 

Ze willen hun land verdedigen met man en macht, met alles wat in hun power ligt. 

Het gaat om eer, respect, soevereiniteit en over de toekomst van hun kinderen en het volk. 

Het gaat om veiligheid, gevoel van rechtvaardigheid, eigenwaarde en geschiedenis. 

Dan zie ik op FaceBook een foto van een kunstwerk voorbijkomen..

LOVE is de titel.

Het is een bekend kunstwerk van de Oekraïnse kunstenaar Alexander Milov
Betekenis:

Twee mokkende en gekwetste ego’s die zich vanuit onmacht van elkaar afkeren en het innerlijk kind dat maar één ding wil: uitreiken en terugkeren naar verbinding en heelheid.

Ik word er stil van, gevolgd door kippenvel nadat ik dit gelezen heb.

Het geeft zo precies weer waar het om draait in de wereld, ongeacht afkomst, religie, politieke voorkeur, geslacht of huidskleur!

Mijn vraag is nu "hoe krijgen de inwoners van Oekraine weer kleur en zin in hun leven?

De inwoners verzetten zich met alles wat maar voorhanden is, de wereld is unaniem in hun oordeel, 

wat daar gebeurt mag niet gebeuren en moet zo snel mogelijk gestopt worden!

Voor de inwoners van Oekraine, voor de wereldvrede.

De wereld kijkt met angst en afgrijzen toe en tussen de beelden van verval, pijn en onmetelijk leed ontstaat er een golf van kracht, een oerkracht die voelbaar is. 

Plannen worden er gesmeed op hoog niveau en acties worden er gevoerd en bedacht op ieder niveau.  Niemand wil de machteloosheid ervaren die de beelden oproept, daarom slaan mensen de handen in elkaar om de inwoners en vluchtelingenstroom vanuit Oekraine te helpen waar mogelijk.

Langzaam maar zeker ontstaat er een netwerk van liefde en oprechte betrokkenheid met de slachtoffers en verjaagde mannen, vrouwen en kinderen. 

Het is inspirerend.

Zelf probeer ik ook iets bij te dragen dat binnen mijn mogelijkheden ligt en reageer op een lokale oproep om spullen en kleding te doneren voor gestrande chauffeurs uit Oekraine. 

Het is zo weining, maar het voldoet voor nu, voor dit moment. 

In de hoop en overtuiging dat alle beetjes helpen, 

dat liefde en zorg voor elkaar leidt tot een gevoel van geborgenheid,

en bovenal de ander inspireert. 

Het kan de reden zijn dat de ander weer zin krijgt in het leven en dat de wereld terugkeert naar verbinding en heelheid.

 

          ==================gelukkig bewust===💗💗================