Kunst na kanker

Ellen Selder Berens

 Ik blijf graag in contact met de buitenwereld.  Er zijn talloze manieren om verbinding te maken met
anderen ook al heb je geen werk of collega's. Voor mij is het maken van kunst, in elke vorm,  de essentie van communicatie. Al voordat ik de diagnose kanker kreeg hield ik me bezig met schilderen. Na de diagnose kregen mijn schilderijen een verdieping, ik zou haast zeggen automatisch. Omdat je vorm geeft aan dat wat er leeft in je hart. Niets blijft zoals het is na de diagnose kanker. Je verzetten tegen die verandering heeft geen zin. Ik probeer elke dag mee te gaan in de flow van de dag. Dat gaat me de ene dag beter af dan de andere. Op de dagen dat ik moe opsta na een korte, gebroken nacht vanwege pijnlijke spierkrampen (neuropathie) kost het me meer moeite om mee te gaan in de flow. Er zijn dagen dat ik het penseel niet meer vast kan houden vanwege de krampen in mijn handen. Dat is het gevolg van de medicijnen die ik slik voor immunotherapie. Daar kom ik nooit meer vanaf, deze medicijnen houden mij in leven met een respectabele kwaliteit van leven tot nu toe. Het is soms zo makkelijk om toe te geven aan het gevoel van algehele malaise en lekker op de bank te blijven zitten, onder een dekentje. Daar is helemaal niets mis mee als je daar bewust voor kiest. Heel goed zelfs, lekker relaxen en genieten van een goed boek of gewoon maar alles over je heen laten komen. 

Het wordt anders als je in een neerwaartse spiraal komt vanwege je veranderde omstandigheden. Daar moet je weer uit zien te komen. Jij bepaalt zelf wat je ervan maakt, elke dag opnieuw. Het leven is van jou. Mijn leven is van mij. Op de dagen dat ik voel dat de realiteit van de dag me zwaar valt en graag wil gaan schilderen maar de (negatieve) gedachtestroom in mijn hoofd me niet met rust laat, kies ik er bewust voor om juist dan te gaan schilderen. Na een buitenwandeling is mijn hoofd vaak weer fris waarna ik opgeruimd aan het schilderen begin.  Het leidt af, mijn gedachtes nemen een andere wending gaandeweg het proces. Ik ga letterlijk mee in de flow van het proces, op dat moment.

Ellen Selder Berens

Een proces waarbij ik zelf bepaal hoe het beeld eruit komt te zien en wat ik wil zeggen, vaak blijkt dat beeld herkenbaar voor anderen die ook geraakt zijn door kanker. Alsof we na die verpletterende diagnose een universeel gevoel delen en dat vooral de erkenning van dat gevoel zo belangrijk is. We praten niet graag en makkelijk over het verdriet, de pijn en de vaak blijvende gevolgen van behandelingen die ons beperken. Ik noem het verborgen verlies. Er is moed voor nodig om toe te geven dat niet alles lijkt zoals het is, dat je soms worstelt met je veranderde lichaam. Je moet over een hoge drempel heen om naar de ander over te brengen dat er ondanks de goede dagen ook dagen zijn waarop het ronduit slecht gaat. Als je dat kunt toegeven ben je al meer in verbinding met jezelf en is de drempel lager om echt gehoord te worden door de ander. Dan kun je beginnen met accepteren dat niet alle veranderingen slecht zijn en dat je er vaak niet omheen kunt. Juist omdat het proces van acceptatie, verwerking en heling bij het schilderen zo'n grote rol inneemt heb ik in 2019  Kunst na kanker opgezet.

KUNST NA KANKER

Een project waarmee ik het leven van anderen die geraakt zijn door kanker wil verrijken, door uiting te geven aan je innerlijke gevoelens door middel van beeldende expressie. 

Voor mij is dat de manier om balans te vinden en behouden in je draaglast en draagkracht.

Broze kracht.

Kunst na kanker heeft en tweeledige betekenis.

Het is Levenskunst als je de veerkracht toont die nodig is om verder te gaan na kanker, dat heeft te maken met vertrouwen, met durf, liefhebben, creativiteit en met je eigen leven leiden, met je totale mens zijn. Het is Beeldende Kunst als je met het hoofd en je handen maakt wat er leeft in je hart.

Waarom is beeldende expressie rondom kanker en verlies zo belangrijk? 

De impact van kanker raakt je tot in de kern van je fundament. 

De bodem wordt onder je voeten weggeslagen. 

Dan is het belangrijk om op zoek te gaan naar een manier om om te kunnen gaan met de emoties die kanker teweegbrengt.

Het is hierbij niet de vraag "hoe kan je het voorkomen"? maar de vraag "hoe ga je ermee om, hoe sta je op en loop je weer verder"? 

Beeldende expressie vanuit verwerking van kanker gaat niet alleen over het maken van kunst, het maakt dat wat onbesproken is bespreekbaar en het onzichtbare zichtbaar.

Door beeldende expressie kun je jezelf helen en je veerkracht vergroten. 

Veerkracht is het vermogen om te kunnen gaan met onvermijdelijke tegenslagen, waarna er veranderingen zijn in de dagelijkse structuur en er minder zekerheden zijn.

Het is vooral belangrijk om weer vooruit te durven kijken, verder dan vandaag. 

Beeldende expressie rondom kanker (ook wel verwerkingskunst genaamd) is een mooie manier om erkenning te geven aan je verliezen en gevoelens van hoop en daarnaast het gevoel hebben dat je weer de regie in eigen hand neemt.

De doelstelling van Kunst na kanker is ook tweeledig. 

Als oprichter, creatief coach en beeldend begeleider wil ik vanuit mijn professie en levenservaring mensen die geraakt zijn door kanker stimuleren en begeleiden in hun proces van beeldende expressie. 

Daarnaast wil ik deze mensen bij elkaar brengen en met hun kunstwerken exposities inrichten. 

Bij eventuele verkoop wordt een deel van de opbrengst gedoneerd aan een organisatie die zich inzet voor het welzijn van mensen met kanker. 

Door verbindend en inspirerend te zijn hoopt Kunst na kanker hier een steentje aan bij te dragen.

www.kunstnakanker.nl

                                                     gelukkig bewust 💚💚

                                          ================================